Spis treści:
Co to jest zapalenie cewki moczowej?
Cewka moczowa jest częścią układu moczowego i ostatnią drogą, którą pokonuje mocz, przed wydostaniem się na zewnątrz. Gdy dochodzi do zakażenia błony śluzowej końcowego odcinka układu moczowego – mówimy o zapaleniu cewki moczowej. Chorobę wywołują bakterie, drobnoustroje.
Wyróżnia się dwa rodzaje zapalenia:
- najczęstsze, spowodowane obecnością bakterii rzeżączki
- nierzeżączkowe – wywołane przez inne bakterie, np. chlamydię, mykoplazmy lub rzęsistka pochwowego.
Przyczyny powstawania zapalenia cewki
Zapalenie cewki moczowej nieco częściej rozpoznaje się u kobiet, lecz mężczyźni również jej doświadczają. Do infekcji najczęściej dochodzi poprzez kontakty intymne, choć nie w każdym przypadku. Aby wyróżnić, jakie są przyczyny zapalenia, warto wziąć pod uwagę rodzaj infekcji.
Pierwszy z nich – rzeżączka jest typową odmianą choroby przenoszoną przez drogi płciowe.
Drugi rodzaj to inne bakterie przekazywane w czasie współżycia (np. chlamydia), lub inne, ale też drożdżaki, wirus opryszczki czy rzęsistek pochwowy. Czasem przyczyna zakażenia może być niejasna. Niekiedy na rozwój choroby może wpłynąć powikłanie przy zakażeniu układu moczowego, jakiś uraz, bądź obecność cewnika. U mężczyzn natomiast może towarzyszyć przy chorobie gruczołu krokowego.
Objawy zapalenia cewki moczowej
Jak rozpoznać zapalenie cewki moczowej? W przypadku, gdy do zakażenia doszło z powodu bakterii dwoinki rzeżączki, objawy, które towarzyszą choremu to:
- kłujący ból i pieczenie w czasie oddawania moczu,
- silne parcie na pęcherz,
- u kobiet nieprawidłowa wydzielina z pochwy, czasem też pojawiająca się w okolicach cewki, mężczyźni zaś mogą zauważyć przy ujściu obfity wysięk mlecznego koloru.
- obrzęk i zaczerwienienie, stan zapalny,
- mężczyźni mogą skarżyć się na bolesność erekcji, uczucie ciężkości lub ból jąder,
- u kobiet często towarzyszy przy tym infekcja szyjki macicy.
Badania pokazują, że dolegliwości związane z tą infekcją są znacznie silniej odczuwalne przez mężczyzn.
Jednak problem z przekazywaniem w czasie stosunków płciowych bakterii wciąż istnieje. Jest tak dlatego, że znaczna część osób zarażonych nie odczuwa objawów z tym związanych. To też przyczyna, dlaczego partnerzy zarażają się – po prostu nie mają świadomości istnienia problemu jakim jest zapalenie cewki moczowej.
Nierzeżączkowy typ choroby objawia się:
- pieczeniem w czasie oddawania moczu,
- bólem lub świądem,
- obecność wydzieliny pochodzącej z cewki moczowej,
- uczucie ciągłej wilgoci w okolicach ujścia cewki.
Zapalenie cewki moczowej – rozpoznanie i leczenie
Jak wykryć zapalenie cewki moczowej przy obecnych dolegliwościach lub ich braku? Często jest tak, że mężczyzna poddaje się badaniu, gdy u jego partnerki wystąpią objawy charakterystyczne dla tej choroby, choć on sam ich nie odczuwa. Natomiast aby wiedzieć czy jest potrzeba poddania się leczeniu, trzeba wykonać badania. Wizytę lekarską powinno się odbyć też wtedy, gdy niepokoi nas wygląd narządów płciowych, a na pewno, gdy czujemy ból lub wystąpi wyciek z cewki moczowej.
Do jakiego lekarza się udać?
Ginekolog, urolog lub lekarz podstawowej opieki zdrowotnej powinni pomóc w zdiagnozowaniu problemu i zastosować odpowiednie leczenie.
Rozpoznanie choroby polega wywiadzie lekarza z pacjentem oraz na pobraniu próbki – wymazu z cewki moczowej lub wykonaniu badania pierwszej porcji moczu. W czasie wizyty należy szczerze odpowiadać na pytania, jakie zadaje specjalista. Po wywiadzie z pacjentem, który często bywa wystarczający by stwierdzić chorobę, następuje badanie. Lekarz ogląda i sprawdza narządy płciowe i ich okolice, ujście cewki, oraz węzły chłonne w pachwinach. U mężczyzn wykonywane jest też badanie gruczołu krokowego. Bada się również występowanie wydzieliny z cewki, lekarz ją ogląda i sprawdza jaki jest jej rodzaj, często to wyjaśnia jakie zapalenie cewki moczowej ma pacjent.
Należy pamiętać, aby nie odbywać w czasie diagnozy i leczenia kontaktów seksualnych, by nie zarazić partnera.
Leczenie zapalenia cewki
Leczenie tej infekcji, w zależności od przyczyny, zwykle polega na przyjmowaniu odpowiedniego antybiotyku. Domowe sposoby nie są polecane w tym przypadku, bo nie poradzą sobie ze zwalczeniem przyczyny choroby. Konieczne jest, aby w czasie terapii partner również przez taką przeszedł. Jest to ważne, by nie doszło do ponownego zakażenia od siebie nawzajem. Warto po przebytej kuracji ponowić badania, żeby upewnić się, że choroba została całkowicie wyleczona.
Skuteczność w dużej mierze zależy od tego, czy pacjent stosuje się do zaleceń lekarza i przyjmuje lek w zalecanej dawce, przez tyle dni ile zostało mu podane. Jest to na tyle istotne, ponieważ badania wykazują, że dwoinka rzeżączki uodparnia się na antybiotyki.
W przypadku nieleczenia choroby, może się zdarzyć, że objawy ustąpią po paru tygodniach do 6 miesięcy, ale nie oznacza to, że problem znikł i nie wróci. Zapalenie cewki moczowej może dalej występować, a osoba ta dalej jest zakażona i może zarażać swoich partnerów seksualnych. Nie podjęcie się leczenia może doprowadzić do powikłań. Należą do nich np.: zapalenie najądrza, spojówek czy stawów.
