Jednym ze źródeł zakażeń, na które na co dzień cierpi wiele osób, są pasożyty. Powszechnie występującym pasożytem jest nużeniec, który może wywoływać dokuczliwe dolegliwości. Dowiedz się, czy jest nużeniec, jaką chorobę wywołuje oraz jak przebiega leczenie zakażenia tym pasożytem.
Spis treści:
Nużeniec – co to jest?
Nużeniec (występujący w dwóch rodzajach – Demodex folliculorum i Demodex brevis) to drobny pasożyt skórny wywołujący chorobę zwaną nużycą. Ma rozmiar zaledwie 0,2-0,4 mm, co sprawia, że jest niewidoczny gołym okiem. Pasożyt ten wywołuje intensywne swędzenie oraz zmiany skórne, takie jak zaczerwienienie i wykwity.
Zakażenie nużeńcem następuje najczęściej poprzez bezpośredni z zakażoną osobą lub zwierzęciem. Można się nim zarazić w miejscach o dużym skupisku ludzi, takich jak szkoły, przedszkola, zakłady opieki zdrowotnej oraz mieszkania wielorodzinne. Pasożyt najczęściej przebywa w okolicach twarzy, przewodów słuchowych, mieszków włosowych, w skórze głowy oraz w okolica brwi i rzęs.
Nużeniec występuje dosłownie wszędzie, stąd do zakażenia może dojść wskutek kontaktu z osobą zakażoną lub nawet w przypadku przebywania z nią w jednym pomieszczeniu – nużeniec przenosi się także drogą powietrzną. Niebezpieczne może też okazać się pożyczenia ubrań lub kosmetyków od innych osób.
Nużyca u ludzi – co to za choroba?
Nużyca to choroba wywołana przez nużeńca. Nie należy do najbardziej inwazyjnych zakażeń, ale potrafi być mocno uciążliwa ze względu na towarzyszący jej świąd. Nużyca u ludzi najczęściej występuje właśnie w okolicach twarzy, oczu i uszu. Może jednak dotyczyć także narządów płciowych.
Nużyca u ludzi występuje najczęściej u osób starszych oraz u osób o obniżonej odporności. Dobrze funkcjonujący układ immunologiczny zwykle samodzielnie radzi sobie z neutralizowaniem pasożyta. Choroba polega na zablokowaniu ujść gruczołów przez pasożyty, wskutek czego dochodzi do stanów zapalnych. Obawy mogą być szczególnie zauważalne przy nadkażeniu bakteriami paciorkowca i gronkowca. Nużyca może być mylona m.in. z trądzikiem różowatym, łojotokowym zapaleniem skóry czy zapaleniem okołoustnym i okołoocznym. Najczęściej występującymi rodzajami choroby są:
- nużeniec na skórze;
- nużeniec na głowie;
- nużeniec oczny;
- nużeniec na rzęsach.
Nużeniec – objawy
Najczęstsze objawy nużycy u ludzi to np.:
- grudki i krosty na skórze;
- przebarwienia skóry (mleczno-brunatne);
- zlewające się czerwone plamy na twarzy;
- suchość i łuszczenie się skóry;
- delikatny świąd;
- stany zapalne gruczołów znajdujących się na brzegach powiek;
- stany zapalne mieszków włosowych;
- wypadanie włosów i brwi (w zaawansowanych stadiach choroby).
Nużeniec – leczenie
Podstawą do wdrożenie leczenia nużeńca jest prawidłowo postawiona diagnoza. Jest ona możliwa dzięki badaniom mikroskopowym zeskrobiny naskórka, odcisków skórnych i wydzieliny gruczołów łojowych. Po rozpoznaniu zakażenia nużeńcem należy jak najszybciej rozpocząć leczenie, aby uniknąć kolonizowania się pasożyta w innych obszarach ciała.
Lekarzem właściwym dla leczeniu nużycy jest dermatolog. Odpowiednie leki na nużeńca wykazują działanie przeciwpasożytnicze. Najczęściej występują w formie maści lub kremów do miejscowego stosowania. W przypadku zakażenia bakteryjnego skóry należy również zastosować antybiotykoterapię. Pomocne okażą się także środki przeciwzapalne.
W leczeniu nużeńca pomocne okażą się leki zawierające substancje, na które pasożyt wykazuje szczególną wrażliwość – wymienić można tu m.in. krem siarczkowy i metronidazol. W przypadku nużeńca na oczach stosuje się odpowiednie krople do oczu oraz chusteczki do pielęgnacji powiek.
W profilaktyce nużeńca kluczowe są wzmacnianie odporności organizmu o dbanie o higienę.
