Stenoza, inaczej zwężenie, jest to wada serca, w której dochodzi do zmniejszenia powierzchni zastawki mitralnej. Oznacza to, że krew z większą trudnością przechodzi przez nią z lewego przedsionka do lewej komory.
Spis treści:
Kilka słów o zastawkach
Serce zbudowane jest z czterech jam, w skład których wchodzą dwa przedsionki i taka sama liczba komór. Pomiędzy przedsionkami, a komorami znajdują się tak zwane przegrody przedsionkowo-komorowe. W nich natomiast obecne są zastawki, które dzięki swojej pracy zapewniają odpowiedni kierunek przepływu krwi przez serce, to jest z przedsionków do komór. Zastawka mitralna umiejscowiona jest pomiędzy lewym przedsionkiem, a lewą komorą.
Jakie są przyczyny stenozy mitralnej?
Przyczyn tego stanu rzeczy jest kilka. Może to być rodzaj wrodzonej wady serca. Możliwy jest też rozwój stenozy w wyniku innych wrodzonych wad tego narządu, które wywołują jego przeciążenia i pojawienie się kolejnego problemu. Zaliczają się do nich na przykład ubytek przegrody międzykomorowej, czy przetrwały przewód tętniczy.
Powodem nieprawidłowości w pracy i budowie zastawki mitralnej są też choroby przewlekłe, zwłaszcza te z zakresu wiedzy lekarza reumatologa. Znajdują się tutaj takie schorzenia jak reumatoidalne zapalenie stawów, czy toczeń układowy rumieniowaty.
Do zmian w budowie zastawki i jej zwężenia może dojść również w wyniku infekcyjnego zapalenia wsierdzia, czy gorączki reumatycznej. Ta ostatnia może być jednym z powikłań po anginie bakteryjnej.
Jakie dolegliwości wywołuje stenoza mitralna?
Najbardziej uciążliwym problem, z jakim zmaga się chory jest znaczące upośledzenie wydolności fizycznej. Do tego dochodzą jeszcze duszność, powtarzające się infekcje układu oddechowego, a w cięższych przypadkach odkrztuszanie pienisto-krwistej wydzieliny. Blisko 15 procent chorych skarży się też na ból w okolicy przed-sercowej. Nierzadko też występują kołatania serca. Przy długo trwającej, zaawansowanej chorobie, pojawia się również sinica, czy sinoczerwone zabarwione policzków, nosa i warg – tak zwana twarz mitralna.
Jak diagnozujemy chorobę?
Pierwsze podejrzenia, co do obecności choroby lekarz wysuwa po dokładnym wywiadzie i badaniu pacjenta. W tym drugim uwagę medyka często zwraca szmer skurczowy podczas osłuchiwania serca.
Najważniejszym badaniem, jakie należy wykonać przy podejrzeniu stenozy zastawki mitralnej jest USG serca, które uwidacznia nieprawidłowości w jego budowie i przepływie przez nie krwi. Jest to metoda, która daje pewność w rozpoznaniu choroby.
Nie bez znaczenia są też tutaj takie badania jak EKG, czy RTG klatki piersiowej. Uwidaczniają one nieprawidłowy rytm serca, czy jego powiększenie. Do dyspozycji lekarza jest również próba wysiłkowa, czy koronarografia.
Jak poradzić sobie z problemem i do kogo zgłosić się po pomoc?
Dobór metod leczenia zależy od tego, jak duże jest zwężenie, od stanu ogólnego chorego, oraz obecności, lub braku przeciwwskazań do danego leczenia. Dwie podstawowe drogi, na które może zdecydować się medyk to operacja, lub leczenie zachowawcze. W tym pierwszym przypadku, można naprawić naszą własną zastawkę, lub dokonać wymiany na zupełnie nową. Wymieniona z kolei zastawka może być mechaniczna lub biologiczna.
W metodzie zachowawczej, lekarz skupia się głównie na leczeniu farmakologicznym pacjenta. Stosowane są tutaj najczęściej leki moczopędne, umiarawiające pracę serca, oraz poprawiające siłę jego skurczu. Jednymi z ważniejszych medykamentów stosowanych w chorobie są te, które obniżają krzepliwość krwi. W bardzo dużym stopniu zmniejsza to ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego, lub zawału serca. W przypadku kiedy zaburzenia rytmu serca nie chcą poddać się działaniu leków, lekarz może zdecydować się na wykonanie kardiowersji elektrycznej serca.
Oczywistym w tej sytuacji wydaje się być, iż specjalistą, który będzie nam w stanie pomóc w najlepszy sposób jest kardiolog. Nie mniej rola lekarza rodzinnego jest tutaj również bardzo ważna, gdyż to on będzie nadzorował nasze leczenie, pomiędzy kolejnymi wizytami kontrolnymi u kardiologa.
W celu uzyskania większej ilości informacji polecamy stronę Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego lub zasięgnięcie porady u naszych specjalistów.
